Początki zimy

Od kilku dni trwa meteorologiczna zima (grudzień, styczeń, luty). Marna to pora roku, dla roślin egzotycznych niebezpieczna.

Jak dotąd ogród jeszcze jej nie poczuł: w listopadzie raz było -2°C (18.XI), w grudniu raz -3°C (3.XII). Wczoraj poprószył pierwszy śnieg, w ilości widocznej na zdjęciu powyżej. W przyrodzie panuje więc spokój, ale w głowie uprawcy palm rosą teraz głównie obawy.

Kto ma jedną lub dwie palmy w gruncie śpi spokojnie. Nawet w ostatniej chwili zdąży postawić pojedyncze osłony. Gdy zabezpieczeń ma być kilkanaście, w dodatku ogrzewanych, o dużej objętości, zbudowanych z różnych materiałów trzeba się dobrze przygotować.

Dzisiaj nadeszła chwila odpoczynku, wreszcie słoneczny dzień. Można nacieszyć się widokiem bambusów i tych palm, które jeszcze nie trafiły pod osłony. Brak lodu w tej zacienionej części ogrodu daje pewne wyobrażenie o nocnych temperaturach.

Z drugiej strony tego płotu, dokładnie na wprost, rosną kępowe bambusy i kilkuletnie już młode palemki.

Pierwszy śnieg tej zimy.

Niskie, grudniowe słońce sprawia, że yucca elephantipes rzuca na garaż osobliwy cień. Ulotne chwile, obraz w ciągłym ruchu.

Na wsi panuje spokój. Niedzielny poranek.

Szorstkowce są niezawodne. Grudzień, a może sierpień?

To oczywiście tylko część prawdy. Zależy, gdzie postawimy kroki, skierujemy spojrzenie. Od kilku dni w ogrodzie stoją styropianowe osłony, którymi zabezpieczyłem bananowce (musa basjoo, musa sikkimensis) i trzy wrażliwe (jak na polskie warunki termiczne) palmy pierzaste, czyli phoenix canariensis, butia odorata i jubaea chilensis.

Przygotowania do zimy trwają bowiem od kilku tygodni, o czym będzie odrębny wpis na blogu.