Dlaczego lubię bambusy? Są silne, choć wiotkie, wysokie, choć cienkie. Dostojnie kołyszą się na wietrze. Na ogół ich tyczki rosną w różnych odcieniach zieleni i żółci. Wiosną paleta barw jest bardziej zniuansowana.
Najczęściej są to kombinacje obu kolorów. Najciekawiej jest między majem i czerwcem, gdy wyrastają nowe pędy: widoczny jest jeszcze jasny talk pod pierścieniem, zaznacza się kolanko, pod wpływem słońca żółte pędy chwilowo czerwienieją, zielone stają się prawie czarne.
Phyllostachys aureosuclata f. aureocaulis – wyrasta cytrynowożółty, na słońcu czerwienieje, po czym znowu żółknie w ciepłych odcieniach.
Phyllostachys sp. Shanghai 3
Phyllostachys bambusoides f. lacrima-deae – ciemne plamy pojawiają się na starszych pędach pod wpływem słońca i deszczu. Według chińskiej legendy to łzy bogini…
Phyllostachys nuda – cienki, ale wiosną nie taki nudny
Phyllostachys nigra – słynny czarny bambus (rośnie zielony, staje się czarny).
Phyllostachys aureosculcata f. spectabilis – też na chwilę czerwienieje, wygina się
Spokrewniony z formą „aureocaulis” – różni się wyraźnymi zielonymi kreskami
KOT – on wie, że to wszystko jego i dla niego. Człowiek zapewni miękką i suchą ściółkę, ciepłe miejsce w cieniu pod palmą i bambusem.
On jeden wie jak z tego korzystać.
Palmy w Taczanowie 
Andrzej, na vivaxa nie znalazło się miejsce w ogrodzie?
PolubieniePolubienie
Nasz wspólny znajomy z Wrocławia odradził mi phyllostachysa vivaxa, ze względu na relatywnie niską odporność na nasze warunki zimowe i łamliwość tyczek (na którą uskarżają się też moi francuscy koledzy). Do zadań specjalnych mam S3, atrovaginatę i parvifolię, które teraz wypuszczają nowe kły. Ten wątek będzie aktualizowany, gdy tylko pojawią się ciekawe zdjęcia. Dzięki za zainteresowanie się 😉
PolubieniePolubienie